Jest zakładany przez miliony ludzi. Nawet takich, którzy odwrócili się od wiary w Boga czy osoby o odmiennym niż katolickie wyznaniu. Na całym globie doceniany jest jako medalik, który przyczynił się do mnóstwa nawróceń.
Osoby obdarowane dzięki niemu łaskami dały mu nazwę cudowny medalik i tego typu mianem jest on określany na całym świecie. Mamy tutaj na myśli medalik Najświętszej Maryi Panny, który powinniśmy wkładać z ufnością dziecka, jakie zawsze ma przy sobie fotografię swej mamy. Zlecenie jego zrobienia dała samodzielnie Matka Boska w czasie objawienia się Jej św. Katarzynie Labouré w 1830 roku. Podczas takiego objawienia wspomniana św. Katarzyna otrzymała polecenie przygotowania medalika, który będzie dawał noszącym go (zwłaszcza na szyi) ludziom boże łaski. Warto również dodać, że wzór cudownego medalika przekazała sama Matka Boska. Początkowo określenie tego medalika była odmienna, ale za sprawą wielu nawróceń uzyskał on bardziej zwięzłą nazwę.
Źródło: http://www.flickr.com
Opisywany medalik ma określone wzory z dwóch stron, a każdy z umieszczonych na nim elementów ma swoją symbolikę. Na medaliku widoczna jest Maryja z rękami rozłożonymi. Palce Matki Boskiej są zdobione pierścieniami, z jakich rozchodzą się promienie oznaczające wielkie łaski udzielane osobom, które o nie proszą. Druga strona medalika nie posiada wizerunków żadnych ludzi, a jego przesłanie i wymowa opiera się jedynie na znakach. Warto dodać, że wielkim propagatorem cudownego medalika był święty Maksymilian Kolbe. W znacznej mierze to akurat pośrednio dzięki Niemu dzisiaj jest on często rozdawany podczas mszy świętych.
Ludzie go przyjmują i zakładają na szyi wierząc, że da im on potrzebne łaski. Mógłby zostać wykonany ze złota albo srebra, lecz rodzaj materiału nie ma tutaj znaczenia, ponieważ najważniejsza jest symbolika medalika.